Κυριακή 6 Οκτωβρίου 2013

ΣΥ, ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΓΥΡΕΥΕΙΣ;

ΣΥ, ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΓΥΡΕΥΕΙΣ;

Γιά πολλούς ἀνθρώπους ὁ Θεός εἶναι καλός, μόνο ὅταν ἀνταποκρίνεται στά αἰτήματά τους. Οἱ ἄνθρωποι αὐτοί μοιάζουν μέ μικρά παιδιά, πού ὅταν οἱ γονεῖς τους ἀρνοῦνται νά ἀκούσουν τό κάθε τους αἴτημα τούς λένε σκληρούς καί ἀπάνθρωπους! Καί ὅταν τά ἀναγκάζουν νά πηγαίνουν καί σχολεῖο τούς λένε καί τύραννους!
*     *      *
Κάποια φορά, μᾶς λέει τό εὐαγγέλιο, ἕνας γεροδεμένος πλούσιος νεαρός πλησίασε τόν Χριστό καί Τοῦ ἔθεσε τό γεμᾶτο ἀγωνία ἐρώτημα:
-Τί πρέπει νά κάμω γιά νά κερδίσω τήν αἰώνια ζωή; Καί δείχνοντάς Του εὐλάβεια καί σεβασμό, Τόν προσφώνησε μέ τά λόγια “διδάσκαλε ἀγαθέ”. Μά ὁ Χριστός τόν διόρθωσε. Τοῦ εἶπε: Ἀγαθός ἕνας εἶναι· ὁ Θεός! Γιά νά καταλάβουμε τί σημαίνουν τά λόγια “ὁ Θεός εἶναι ὁ μόνος ἀγαθός”, ὀφείλομε νά κάμωμε μία διάκριση ἀνάμεσα στό “χρειάζομαι” καί στό ”θέλω”.
Ἄς ξεκινήσωμε μέ τό ἐρώτημα: Πότε ὁ Θεός εἶναι ἀγαθός-καλός; Ὅταν μᾶς δίνει αὐτό πού τοῦ ζητᾶμε, ἤ ὅταν μᾶς δίνει ἐκεῖνο πού πραγματικά ἔχωμε ἀνάγκη, ἔστω καί ἄν ἐμεῖς ἔχωμε τήν ἐντύπωση πώς δέν μᾶς χρειάζεται;
Ὁ Θεός εἶναι ἀγαθός, σημαίνει, πώς ὁ Θεός δίνει στόν καθένα μας ἐκεῖνο πού τοῦ χρειάζεται· γιά καλό του· γιά τήν ὁλοκλήρωση καί τήν τελείωσή του· καί ὄχι γιά τήν καταστροφή του· κάτι πού πολλές φορές προκαλοῦν οἱ ἀπόλαυσεις.
Παράδειγμα:
Ὅταν ὁ ἄσωτος υἱός εἶπε στόν πατέρα του “δῶσε μου τό μερίδιό μου”, ἔκανε μιά ἀπρέπεια: ἀμφισβήτησε τήν ἀγάπη καί κηδεμονία τοῦ πατέρα του! Ὅταν ὅμως, μυαλωμένος πιά γύρισε στό πατρικό του σπίτι, τά λόγια του δέν ἦσαν πιά “ἀπρέπεια”. Τώρα Τοῦ ζήτησε νά τοῦ δείξει τήν πατρική Του ἀγάπη. Αὐτό δηλώνουν τά λόγια “ποίησόν μεσάν ἕνα ὑπηρέτη σου".
Ὁ ληστής πού βρισκόταν στά ἀριστερά τοῦ Χριστοῦ ἐπάνω στόν σταυρό, ἔκρινε τήν καλοσύνη τοῦ Χριστοῦ μέ βάση τήν θεϊκή Του δύναμη! Καί Τοῦ ζήτησε νά τόν κατεβάση ἀπό τόν σταυρό! Αὐτό ἤθελε! Αὐτό ζητοῦσε!
Ἀντίθετα. Ὁ ληστής πού κρεμόταν στά δεξιά Του, εἶδε τήν καλοσύνη τοῦ Χριστοῦ σάν εὐκαιρία νά ζητήσει ἐκεῖνο, πού τήν συγκεκριμένη ἐκείνη στιγμή καί ὧρα εἶχε πραγματικά ἀνάγκη - τήν αἰώνια ζωή· τόν παράδεισο.
*     *     *
Ἀλήθεια, ποιός πατέρας δέν θέλει νά αἰσθάνεται ὑπερήφανος γιά τό παιδί του;
Καί ἄν καμμία φορά τοῦ μιλάει αὐστήρα, τό κάνει ὄχι ἐπειδή θέλει νά τό “παίξει” ἐξουσία, ἀλλά ποθεῖ νά ἰδεῖ τό παιδί του νά γίνεται μιά ἡμέρα ἀντάξιος υἱός του. Γιατί, ὅπου ὑπάρχει ἀληθινή ἀγάπη, ὑπάρχει καί ὁ πόθος νά βλέπωμε τό ἀγαπημένο πρόσωπο πιό ψηλά. Καί ἐπειδή ὁ Θεός ἀπό ἀγάπη θέλει νά μᾶς βλέπει πολύ ψηλά, μᾶς δίνει αὐτά πού μᾶς ὁδηγοῦν κοντά Του καί ὄχι ἐκεῖνα πού ἐμεῖς Τοῦ ζητᾶμε, ἐπειδή φανταζόμαστε ὅτι εἶναι ὅ,τι τό καλύτερο γιά μᾶς.
*     *     *
Ἄν ὑπάρχει Θεός, ὑπάρχει καί εὐτυχία. Καί ἀφοῦ ὁ Θεός ὑπάρχει, ὑπάρχει καί εὐτυχία. Καί μόνο κοντά Του μποροῦμε νά βροῦμε τήν ἀπόλυτη καί ἀληθινή εὐτυχία.
Συνεπώς. Θέλεις νά γνωρίσεις τόν Θεό; Ἕνας δρόμος ὑπάρχει: Νά πᾶς κοντά Του· νά πέσεις στά γόνατα!
 Τόν Θεός μπορεῖς νά τόν γνωρίσεις ὄχι μέσα ἀπό τήν ἔρευνα, ἀλλά μέ τήν προσωπική γνωριμία μαζί Του! Καί προσωπική γνωριμία-ἐμπειρία ἀποκτάει ὁ ἄνθρωπος, ὅταν παίρνει τήν ἀπόφαση νά Τόν ἀγαπήσει, καί νά κάνει καθημερινά τό θέλημά Του.
Σήμερα στίς Θεολογικές Σχολές σέ διάφορες χῶρες ὑπάρχουν καί καθηγητές ἄ-πιστοι! Αὐτό ὀφείλεται στό ὅτι περιορίζονται νά γεμίζουν τά κεφάλια τους μέ γνώσεις γύρω ἀπό τό Θεό, χωρίς ποτέ νά φροντίζουν νά Τόν γνωρίσουν! Μοιάζουν μέ ἄνθρωπο πού κρατάει στά χέρια του τό “μπουκάλι” τῆς θεολογίας, πού εἶναι τό γλυκύτερο καί νοστιμότερο κρασί, καί ἁπλά κάθονται καί τό περιεργάζονται, χωρίς ποτέ νά γεύονται τό περιεχόμενο του!
Τό κρασί εἶναι ἐμπειρία. Ἤ ἤπιες καί τό ξέρεις, ἤ δέν ξέρεις τίποτα. Τό ἴδιο καί ὁ Θεός. Ἤ Τόν ζεῖς, ἤ δέν καταλαβαίνεις τίποτα γι᾽ Αὐτόν.
Ἡ ἀθεΐα καί ἡ ἀπιστία, ἔχουν γέννημά τους τήν ἁμαρτία: ὅτι ὁ ἄνθρωπος δέν φρόντισε νά γευθῆ τήν ζωή τοῦ Θεοῦ, τήν γλύκα τῆς πίστης.
*     *     *
Ὅταν ἀκοῦς κάποιον νά λέει “κανείς δέν μέ ἀγαπάει”, εἶναι τό ἴδιο σάν νά λέει, δέν ἔδειξα ποτέ ἀγάπη σέ κανένα. Γι᾽ αὐτό, ὅσο πιό σπουδαῖο εἶναι τό πρόσωπο πού σέ ἀγαπάει, τόσο πιό μεγάλη εἶναι καί ἡ δική σου ὀφειλή.
Ὅλοι τό γνωρίζουμε. Ὁ ἄνθρωπος ἀπό μόνος του εἶναι ἕνα μηδενικό! Ἕνα τίποτα! Ἀξία ἀποκτάει μόνο ἐπειδή τόν ἀγαπάει ὁ Θεός.
Γιατί οἱ ἄνθρωποι σήμερα, παρότι κολυμπᾶνε μέσα σέ τόσα ἀγαθά, εἶναι δυστυχισμένοι; Ἐπειδή εἶναι ἐρωτευμένοι μέ τό “ἐγώ” τους! Καί ἐρωτευμένοι μέ τό “ἐγώ” τους, ἀγαπάνε μόνο τόν ἑαυτό τους! Καί κλεισμένοι στό καβούκι τους, δέν ἀφήνουν τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ νά μπεῖ στήν ζωή τους, νά τήν ἀλλάξη, νά τήν μεταμορφώση: νά ἀγαπήσουν τόν Θεό καί νά φροντίσουν νά Τόν ζοῦν!
*     *     *
Λοιπόν, ἀδελφέ, φρόντισε:
Νά παρακαλεῖς τόν Θεό νά σοῦ δίνει ἐκεῖνο πού εἶναι τό πιό ἀναγκαῖο καί ἀπαραίτητο γιά τήν ζωή σου: νά γεμίζει τήν καρδιά σου μέ τόν πόθο νά γνωρίσεις τόν Χριστό καί νά ζεῖς μέ ἀγάπη· γιά τόν Θεό.


Fulton Sheen
(Καθηγητής Ψυχολογίας)
      Μετ. Ἀρχιμ. Α.Μ.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου