ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ

ΜΗ ΦΟΒΑΣΑΙ

Μιά χειμωνιάτικη νύχτα τοῦ 1701 ἕνας ἁγιορείτης μοναχός  βρέ­θηκε ταλαιπωρημένος ἔξω ἀπό τήν σεβάσμια Μονή τῶν ᾿Ιβήρων.

Στήν θλίψη του καί στή ἀνάγκη του ὕψωσε τά χέρια του πρός τήν πάνσεπτη εἰκόνα τῆς Παναγίας, πού εἶναι ζωγραφισμένη πάνω ἀπό τήν κεντρική πύλη, καί ἄρχισε νά προσεύχεται.

Καί τότε, ἐνῶ προσευχόταν, ἔνοιωσε στόν ἑαυτό του μία ἀσυνήθιστη καί θαυμαστή ἀλλοίωση. Αἰσθάνθηκε, σάν νά ἔσταζε ἀπό τήν εἰκόνα τῆς Παναγίας στήν καρδιά του «δρόσος οὐράνιος καί θεῖος γλυκασμός». Καί ἡ καρδιά του κατενύγη καί τά μάτια του ἄρχισαν νά ἀναβλύζουν δάκρυα σάν πηγή. Σκόρπισε τό σκοτάδι τοῦ νοῦ του. Φωτίστηκαν οἱ νοεροί του ὀφθαλμοί. Καί εἶδε, πίσω του, τόν σατανᾶ νά «κρύπτεται ὡς κλέπτης καί ληστής· ἀπό τόν φόβο τῆς Θεοτόκου». Κρυβόταν γιατί ἔβλεπε τόν μοναχό νά προσεύχεται στήν Παναγία, καί δέν τό ἄντεχε. Καί ἔτρεξε νά κρυφτῆ μέ πολύ φόβο, γιά νά μή καταφλεχθῆ ἀπό τήν θεία λάμψη τῆς Παναγίας! Καί ἐπῆγε καί μέ μορφή σκύλου στάθηκε πίσω ἀπό τόν μοναχό, καί τοῦ δάγκωνε ἐλαφρά τά πόδια, καί τοῦ ἔλεγε·

-Νά, τώρα θά σέ κομματιάσει, τώρα θά σέ φάει τό σκυλί!

Ὅμως. ῾Η προσευχή τοῦ μοναχοῦ τόν κατέκαιγε. Καί γι᾿ αὐτό προσπαθοῦσε μέ τίς πανοῦργες μεθοδείες του νά τόν ἀναγκάσει νά τήν διακόψει. Καί πράγματι ἀπό τόν φόβο του ὁ μοναχός ὅλο καί δείλιαζε. Ἀλλά ἡ Παναγία τοῦ ἔλεγε ἀπό τήν εἰκόνα της:

-Μή φοβᾶσαι!

Καί ἐκείνος ἔστρεφε πρός αὐτήν πάλι τό πρόσωπό του καί ξαναδυνάμωνε τήν προσευχή του. ᾿Αλλά καί πάλι ὁ δαίμονας τόν ἔκανε νά δειλιάζει. Καί τότε πάλι, μέ ἤρεμη καί γλυκύτατη φωνή, τοῦ ἐπαναλάμβανε ἡ Μητέρα τοῦ Χριστοῦ:

«Μή φοβᾶσαι»!  Ἐγώ εἶμαι κοντά σου. Καί σέ προστατεύω ἀπό κάθε κίνδυνο».

Τό περιστατικό αὐτό μᾶς δείχνει, πόσο ἀκαταμάχητο ὅπλο κατά τοῦ Σατανᾶ εἶναι ἡ προσευχή.

*            *           *

Οἱ ἅγιοι Πατέρες θέλοντας νά μᾶς βοηθήσουν, νά ἀξιοποιοῦμε τήν πάνσεπτη περίοδο τῆς Σαρακοστῆς γιά  πνευματική μας ἀνασυγκρότηση καί προκοπή, ὥρισαν, νά γίνωνται κάθε Παρασκευή βράδυ οἱ «Χαιρετισμοί τῆς Παναγίας». Στούς χαιρετισμούς καταλαβαίνουμε μέ τόν πιό καλό καί βαθύ τρόπο τί εἶναι ὁ Χριστός γιά μᾶς· καί τί εἶναι ἡ Παναγία γιά μᾶς. Τί ἀξία καί σημασία ἔχει ἡ προσευχή στήν Παναγία γιά μᾶς.

Ὅμως, ἡ γνώση, χωρίς τήν ἀντίστοιχη πράξη, εἶναι ἄκαρπη καί ἀνώφελη.

Λοιπόν:

·         ῎Ας μάθωμε καί ἐμεῖς νά προσευχόμαστε συχνά καί δυνατά στήν Παναγία μας.

·         ῎Ας μάθωμε νά τήν ζητᾶμε βοηθό καί προστάτη μας στίς δύσκολες στιγμές τῆς ζωῆς μας.

·          Ἄς λέμε καί ἐμεῖς ὅσο πιό ταχτικά μποροῦμε, μόνοι μας στό σπίτι μας τούς «Χαιρετισμούς».

Εἶναι δύναμή μας.

Εἶναι ὅπλο μας.

 Λυχνία Νικοπόλεως