Κυριακή 6 Οκτωβρίου 2013

Ἀνοιχτόμυαλος ἤ ......

Ἀνοιχτόμυαλος ἤ ......

Κάνοντας μία ἀνατομή στήν σημερινή κοινωνία, βλέπομε πώς αὐτό πού ἔχει τήν μεγαλύτερη πέραση καί ἑλκύει τό ἐνδιαφέρον τῶν περισσοτέρων εἶναι ἡ καυχησιολογία μερικῶν, ὅτι τάχα εἶναι ἄνθρωποι μέ «ἀνοιχτό» μυαλό. Βέβαια, τό μόνο πού τελικά κατορθώνουν νά δείξουν εἶναι τό ἀντίθετο: ὅτι εἶναι ἄνθρωποι «στενόμυαλοι».
Ἀλήθεια, ποιανοῦ δέν τοῦ ἀρέσει νά τοῦ τό λένε ὅτι εἶναι ἄνθρωπος ἀνοιχτόμυαλος; ἄνθρωπος μέ εὐρύς ὁρίζοντες;
·        Τό ἀνοιχτό μυαλό βέβαια, εἶναι κάτι τό ἀξιοζήλευτο καί ἐξιέπαινο· γιατί ἀνοίγει δρόμους· διευρύνει τούς ὁρίζοντες· καί μέ τιμόνι τήν ἐλπίδα χαράσσει  συγκεκριμένο προορισμό.
·        Τό ἀνοιχτό μυαλό εἶναι κάτι τό ἀξιοσύστατο· μοιάζει μέ τήν ἄβυσσο ἤ ἔστω, μέ ἕνα πηγάδι, ὅπου κανείς ἔχει τήν δυνατότητα νά ἀνιχνεύει τό βάθος καί τήν οὐσία.

Ἐκεῖνοι πού καυχώνται ἁπλᾶ καί μόνο ὅτι εἶναι ἄνθρωποι ἀνοιχτόμυαλοι, εἶναι ἐκεῖνοι πού ἀγαποῦν μέν τήν ἀλήθεια φαινομενικά, μά στήν πραγματικότητα οὔτε πού τήν ἐπιθυμοῦν, οὔτε πού τήν κάνουν ζήτημα ἐπιδίωξής τους, καί φυσικά, οὔτε καί τήν βρίσκουν ποτέ! Τούς ἀρέσει τό κυνήγι, ἀλλ᾽ ὄχι καί ἡ λεία! Θαυμάζουν τά ἀχνάρια τῆς ἀλήθειας, ἀλλά δέν τούς ἐνδιαφέρει  νά τήν συναντήσουν. Καί ἔτσι, ἀφήνουν τήν ζωή τους νά κυλάει μέσα σέ ἀμέτρητες ἀνούσιες συζητήσεις γιά τήν «διεύρυνση τοῦ ὀρίζοντα», χωρίς ὅμως ποτέ νά ἀξιώνονται νά ἀτενίσουν τόν ἥλιο!
Ἡ ἀνακάλυψη τῆς ἀλήθειας, γιά μερικούς ἴσως νά ἀποτελεῖ πρᾶγμα πολύ δυσάρεστο καί ἐνοχλητικό. Π.χ. νά ξυπνήσεις τό βράδυ καί νά διαπιστώσεις ὅτι στήν πραγματικότητα εἶσαι ἁπλά ἕνας ἐγωίσταρος!
Σάν ἐπακόλουθο της (ἀφοῦ ὁ ἄνρθωπος τήν βρεῖ), ἡ ἀλήθεια ἀποτελεῖ μεγάλη εὐθύνη. Πρῶτα ἀπέναντι τῆς ἰδίας καί δεύτερο ἀπέναντι τοῦ ἑαυτοῦ μας (ἄν βέβαια ἔχωμε τήν ἐλάχιστη εἰλικρίνεια). Καί ἀκριβῶς γιά αὐτό τό λόγο, πολλοί εἶναι ἐκεῖνοι πού τήν ὑποδέχονται μέ χέρια ἀνοιχτά, ἀλλά ἐλάχιστοι τήν ἀγκαλιάζουν.
Γιατί, ἆραγε;
Προφανῶς, ἐπειδή ὁ ἄνθρωπος πού σκέφτεται σοβαρά καί θέλει νά τήν ἀσπαστεῖ καί νά τήν ἔχει ὁδηγό στήν ζωή του, ἔχει νά «πληρώσει» ἕνα τίμημα· ἕνα διπλό «κόστος»:
·        τήν ἀπομόνωση του ἀπό τήν σύγχρονη γνώμη τοῦ κόσμου· καί
·        τήν συνέπεια πού ὀφείλει νά δείξει μπροστά στίς ὑψηλές ἀπαιτήσεις της.
Μπροστά σ᾽ αὐτήν τήν θυσία, πολλοί ἄνθρωποι καταντοῦν δισταχτικοί καί δειλοί, ἄν μή καί ἐλεεινοί. Καί προκειμένου νά θεωροῦνται, ἀπό μερικούς κουφιοκέφαλους, ἀληθινοί ἀναζητητές της, διαλαλοῦν καί διατυμπανίζουν μπροστά στά μάτια τῶν ἀφελῶν, ὅτι ἔχουν «ἀνοιχτό» μυαλό, ἀποκλειστικά καί μόνο γιά νά μήν ἀναλάβουν τήν ὅποια εὐθύνη διορθώσεως τοῦ τρόπου ζωῆς καί ἠθικῆς συμπεριφοράς τους.
Ὅμως. Ἡ ἀποφυγή τῆς ὅποιας εὐθύνης ὁδηγεῖ μόνο σέ μιά φοβερή τυραννία: τήν ἐπιβολή τῆς γνώμης μας στούς ἄλλους.
Μπορεῖ κάποιος νά ρωτήσει:
- Καί γιατί νά μάθω τήν ἀλήθεια; τί θά μοῦ προσφέρει; ποῦ θά μέ ὁδηγήσει; σέ τί θά μέ ὠφελήσει;
Λέει ἡ Σοφία τοῦ Θεοῦ: Μάθετε τήν ἀλήθεια καί ἡ ἀλήθεια θά σᾶς ἐλευθερώσει· γιατί, τότε μόνο θά εἶστε πραγματικά ἐλεύθεροι.
Ἐλεύθεροι ἀπό τί;
Ἀπό τίς λάθος ἀντιλήψεις, θεωρίες, φιλοσοφίες, ἰδεολογίες, συναισθήματα...
Λίγο τό θεωρεῖς νά ἀπαλαγεῖς ἀπό τά δεσμά τοῦ λάθους ἑαυτοῦ σου;
ἤ μήπως πρέπει νά ἀποτελεῖ γιά σένα πρώτη προτεραιότητα καί ἡ ὕψιστη ἐνασχόλησή σου;


Ἀρχιμ. Α.Μ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου